ασείρωτος

ἀσείρωτος, -ον (Α)

(για όχημα) αυτό το οποίο τραβούν δύο μόνο άλογα (ζύγιοι ίπποι) δεμένα στον ζυγό, χωρίς τα δύο βοηθητικά («σειραφόρους ίππους») που ήταν δεμένα με σχοινί ή λουρί στον ζυγό.

[ΕΤΥΜΟΛ. < α-στερ. + σειρωτός < σειρώ (-όω) < σειρά].